Onze literatuur


Deze dagen heeft de situatie in de literatuur veel veranderd. De nieuwe apparaten kwamen zoals telefoon, radio, televisie, computernetwerken. Ze hebben al belangrijke functie over het geschreven woord. In deze moderne tijd lezen mensen minder, omdat het internet de boeken heeft vervang. De functie van het boek heeft nu minder belangrijke functie. In het algemeen denken mensen dat ze allemaal schrijvers kunnen worden. Er verschijnen vele nieuwe mensen die de echte schrijvers proberen te worden. Dat is veel hard omdat het onalfabetisme zijn tol eisen. We kunnen de oude tijd met het nieuwe vergelijken en wij kunnen opnieuw zien dat de middeleeuwse literatuur echt 'Gouden Eeuw' was.De man kan een conclusie maken dat de literatuur een echte belangrijk erfgoed voor de mens vertegenwoordigt. Het is een kenmerk van een natie zoals het gespreken taal of hun eigenschappen. Omdat het veel belangrijk is dat een man echt kwaliteit schrijver wordt.

Ik..

“Dames en heren ik ga sluiten”, riep het kassameisje als ik bijna aan de beurt was. “Jullie moeten in de andere rij aansluiten”, zei ze verder. Ik barstte bijna uit mijn vel van boosheid: “Wat?! Geen sprake van! Heeft u dat niet eerder kunnen zeggen, mevrouw? Weet u hoe lang ik de rij sta en weet u dat ik nauwelijks op m’n benen kan staan en weet u mevrouw dat ik van de graat ga vallen?” Doodleuk zei zij tegen me: “Ja, jammer. Maar niemand sterft van honger. Nu moet ik naar mijn eigenafdeling.” Toen riep ik met alle kracht die ik in mij had: “U zet me voor aap? Weet u wat: er zijn nog andere betere, mooiere supermarkten in de buurt die geen onvriendelijke, ondankbare en onbeleefde kassiersters hebben. Jullie hebben net een klant verloren!” Met de borst vooruit liep ik de supermarkt uit.

Wachtrij voor de kassa

Doodmoe na een vermoeiende en hard werkende dag ging ik gisterenavond naar een naburige drukke supermarkt die stampvol was. Ik werkte die dag als een paard en het enige waar ik aan dacht was mijn groot warm beIn die bijenkorf van de vrolijke, opgewekte en euforische mensen die vol enthousiasme boodschappen deden, kon ik niet meevliegen. Moe als een hond was ik het zwarte schaap tussen hen. Het winkelen zelf is mij geen probleem, maar ik heb echt een hekel aan betalen. Het aantal wachtende mensen die in de rij stonden was niet te tellen, het was ontelbaar! Een rivier van mensen met de propvolle winkelwagentjes stroomde heel traag – stapje voor stapje. Kruipen als een slang kwam ik dichterbij en sloot in de rij aan om deze “ongelofelijk spannende” ervaring te beleven. Ik heb wel een eeuw daar staan wachten. Omdat ik honger als een beer had alleen al bij het zien van die lekkere pindakaas en bij het ruiken van de net gebakken croissants die in mijn winkelwagentje lagen, liep het water mij uit de mond. Met zware oogleden staarde ik naar het kassameisje dat loom als een slak was. Toen ging ik even een klein uiltje staand knappen maar het duurde niet lang.“Dames en heren ik ga sluiten”,

Nog een week gaat voorbij

Waarover zal ik nu schrijven? Nu is het begin van december. Nog een maand tot het Nieuwe Jaar. Ik verheugt me voor dit feit dat we spoedig zullen feesten. Kerstims is ook hier. Misschien zal ik dan tijd vinden om me te ontspannen en iets lekkers te koken.Nu heb ik geen tijd voor de ontspanning wegens de verplichtingen op de faculteit. Tja, ik ben echt moe en alleswat ik heb is het hoop dat iets spoedigs zal veranderen. Ik heb tijd nodig mezelf aan te wijden.Hoe dan ook, vandaag heeft mijn proffesor uit het Nederland lekkere koekjes gemaakt. Nu is de tijd van Sinterklass daar in Nederland.We hebben vandaag een grappige tijd gehad. Ik hoop dat dat een goed begin van feesten kan worden. Het is echt een mooi gevoel om te hebben,het geluk. Ik en mijn vrienden hebben dat gevoel voor een lange tijd niet gehad. Dus tot volgende week of tot een betere tijd.

Geen titel voor deze blog

Ik heb vele bloggen tijdens deze twee maanden geschreven dus heb ik geen idee wat nog ik kan schreven. Dit week had ik vele huiswerken over alles en nog wat geschreven. Nu weet ik niet waarover ik kan schreven. Dus ik besloot dat ik over mijn verplichtingen zal schrijven, een vorm van therapie en ontspanning. Ja, er zijn echt veel verplichtingen voor derde en vierde jaar moet ik herkennen. Vandaag heb ik twee testen gedaan. Het was moeilijk om alles te leren en tevreden met mezelf aan het eind van de dag te zijn. Ik volg alle colleges en ik voel me moe. Hoeveel ik hard werk, kan ik zeggen dat ik niet tevreden met het resultaat ben. Wat nog? Ik weet dat ik elk week meer een beter moet leren maar ik vind geen tijd om zoiets te doen. Ik heb nog vrije tijd nodig maar ik kan dat niet gewoon vinden. Tja, echt weinig benijdenswaardige situatie. Mails komen steeds meer.Ze eisen altijd mijn werk en betrokkenheid. Ik zoek naar de inspiratie en heb een beetje moeiljikheden om elke dag dat te vinden. Ik kijk uit naar de feestdagen zoals Nieuw jaar of Kerstims. Ja, daar kan ik inspiratie vinden zoals het kans om me te ontspannen. Dus..tot volgend week.

Het eerste sneeuw zal spoedig vallen

Het is bijna eind van November en ik hoop dat het eerste sneeuw spoedig zal in dit gebied van de wereld vallen. Ik voel iets interessants in het vlucht. Iets spannends en onverklaarbaar, ja, de winter is bijna gekomen. Ik kijk uit naar sneeuw als ik een klein kind ben, zoals elk jaar. Rond mijn appartement bevind zich een mooi en in het begin groen, later kleurrijk en nu misschien wit.Het is een prachtig landschap in de winter. Alleen maar stilte en geen vervelende kinderen die voetballen en lawaai maken. Dat is een echte winterse idylle.Ik heb altijd de kou en ik ga niet vaak naar buiten maar ik hou van kijken naar het vallende sneeuw. Dan drink ik mijn koffie naast het raam en ik ontspan me als ik geen colleges heb. Belgrado is de mooiste in het winter, rondom feestdagen. Het seizoensgebonden geest is ergens om te voelen. Of ben er alleen maar ik? Het maakt niet uit! Ik ben nu veel gelukkig en dat is het enige dat belangrijk is.

Belgrado tijdens de feestdagen


Belgrado is een mooi stad die in het centrum van Europa zich bevindt. Ik woon hier al zeven jaar ek ik kan zeker zegen dat deze hele stad mijn huis is. Belgrado is special mooi tijdens de winter of de Kerstmis precies. Ik begin mooi en het geluk in de lucht te voelen. De kou en mist hebben nu een opwindig betekenis. Alles lijkt er als een sprookje uit. Ik hou van sieraden die er in de stad rondom het Nieuwe Jaar hangt. Ik kan niet andere Europesse steden met Belgrado vergelijken. Overal is het leuk maar er bevindt zich iets anders In Belgrado. Misschien lijkt Zurich aan hem maar niet in het algemeen, alleen maar sommige straten. Het Nieuwe Jaar is hier iets specials voor mij. Ik besteed dan de hele dagen in de stad alleen maar etalages te kijken. Dan koop ik wat mooi kleding en drink ik koffie met mijn vrienden. Dus ben ik blij en ik zie dan dat de andere mensen om mij heen gellukig zijn.

Een bruiloft ergens daar buiten

Ik ben uitgenodigd om naar de bruiloft van mijn neef te gaan. Maar ik hou niet zo van huwelijksfeesten, zeker niet die op de Servische manier. Dus heb ik er een hekel aan bruiloften. Nu zal ik beschrijven hoe het eruit ziet: Het duurt drie dagen ongeveer in een provincie met zeer slechte muziek. De familieleden komen die ik bijvoorbeeld voor de eerste keer zie. Maar allemaal knuffelen elkaar als de nauwste van hun familie. Er zijn overal te zien onze tantes en kennisen omarmd spelen. Iemand vindt dat veel interessant maar anderen niet. Ik ben een van de 'anderen', vaak gemelijk. Ik hou niet van slechte muziek en nog erger zangers. Dit is voor mij een parade van een slechte smaak. Ik herinnerde me een vers: 'Wil je dat of niet, noem je haar met mijn naam, en terwijl je haar streelt, woon ik verborgen in jou...', en gaat het zo maar door. Tja..ik heb geen begrip voor deze gebeurtenissen. Maar helaas ik moet er naartoe gaan. De familieleden zijn belangrijk en ik kan niet die feit veranderen. Dus wens ik me veel geluk...!

Liechtenstein

Vorig jaar was ik met mijn vrienden op een doorreis in Europa. We gingen door een zes staten ongeveer. Noord Europa is echt mooi en veel decadent voor mij. Tussen alle staten was er een die een echt indruk op mij maakte. Ja, dat is Liechtenstein, de kleinste staat ter wereld. We waren daar tijdens wintervakantie of hun Kerstmis precies. We kwamen in Vaduz ’s nacht. Dat is de hoofdstad van het kleine Vorstendom Liechtenstein. Opvallend is dat het erg een mooi plaats is, en dat er veel chique winkels zijn. Maar alles was anders ’s nachts. Het heeft slechts een hoofdstraat die niet te lang is. Tijdens de Kesrstmis is daar een magische ervaring. Het was op de straat alsof ik me in een Indiaas dorp bevindt. Lokale bevolking verkoopt blootgesteld verdoogd vlees en kleding op de stands en ergens wordt punch gedronken. Dat was op de straat maar het contrast is dat naast de straat, bevinden zich de duurste winkels in de wereld. De bekendste merken van sieraden en kleding. De markt op de straat en naast dat de opulente rijkdom. Boven ons, op de veel hoge berg bevindt zich de verlichte kastel. Bijna niemand kan daartoe klimmen. Fascinerend. Mensen zijn vreindelijk, vooral met vremden. Daar heb ik de mooiste viering van Kesrstmis gezien.

Elvis Presley


De persoon die ik bewonder is Elvis Presley. Hij is bekend over de hele wereld, maar weingen van hen weten hoe hij werkelijk was. Zijn mooie lichaam zien we nog voor ons. Hij had blauwe ogen en een heel goed figuur. Zijn zwarte haar is nog gewild en populair voor het dragen. Hij had heupen die hem bekendheid met de dans brachten. Al deze specifieke delen maakten een man die de koning van rock en roll genoemd werd. Hij had internationale bekendheid. Elvis voud een geheel nieuwe stroming in een geschiedenis van de muziek uit. Voor de jaren '50, die jaren van oorlog waren, was Elvis de manier hoe mensen zich zouden willen uitdrkken. Hij mengde zwarte en witte mensen en zijn muziek bewoog alle grenzen tussen de naties. Die muziek werd genoemd evangrliemuziek. Later werd het belangrijker. Hij was ook een acteur, zijn films zijn nog populair.

Waarom ik hou van de herfst


Nu is oktober, maand vol van koude dagen en nog meer koude regen.Iedereen zou denken:'Hoeveel ik ook zo'n hekel aan de herfst heb!Ik wacht maar op de lente!'
Maar ik niet. Ik heb het gevoel dat ik het gelukkigst ben, wanneer de herfst is. Voor mij is er iets magisch in deze koude dagen.Ik zelf hou niet zo meer van vorst, maar vorst brengt stilte. Als er geen lawaai van de mensen bestaat, begint de natuur te spreken. Ik hou van het geluid van bladeren, vliegen in de straat. Men ziet de verscheidenheid van kleuren van bladeren. Men kan inspiratie in alles vinden, denk ik. Ik vind wanneer het stille regen valt, de mooiste landschappen. Dan alleen zijn om na te denken over alles. Ik hou van wandelen door het park als het regent.
Alle andere seizonen zijn ofwel veel warm of koud, maar niet de herfst. Hij is een mysterieuze en komt rustig.
Omdat de wandeling door het park in de herfst dagen interessant is. Het alleen leek te zijn dat de natuur in de slaap valt, maar dat is niet waar.
Ja, daar is iets vreemds in oktober dit jaar.