петак, 4. новембар 2011.


Een bruiloft ergens daar buiten

Ik ben uitgenodigd om naar de bruiloft van mijn neef te gaan. Maar ik hou niet zo van huwelijksfeesten, zeker niet die op de Servische manier. Dus heb ik er een hekel aan bruiloften. Nu zal ik beschrijven hoe het eruit ziet: Het duurt drie dagen ongeveer in een provincie met zeer slechte muziek. De familieleden komen die ik bijvoorbeeld voor de eerste keer zie. Maar allemaal knuffelen elkaar als de nauwste van hun familie. Er zijn overal te zien onze tantes en kennisen omarmd spelen. Iemand vindt dat veel interessant maar anderen niet. Ik ben een van de 'anderen', vaak gemelijk. Ik hou niet van slechte muziek en nog erger zangers. Dit is voor mij een parade van een slechte smaak. Ik herinnerde me een vers: 'Wil je dat of niet, noem je haar met mijn naam, en terwijl je haar streelt, woon ik verborgen in jou...', en gaat het zo maar door. Tja..ik heb geen begrip voor deze gebeurtenissen. Maar helaas ik moet er naartoe gaan. De familieleden zijn belangrijk en ik kan niet die feit veranderen. Dus wens ik me veel geluk...!

Нема коментара:

Постави коментар