Onze literatuur
Deze dagen heeft de situatie in de literatuur veel veranderd. De nieuwe apparaten kwamen zoals telefoon, radio, televisie, computernetwerken. Ze hebben al belangrijke functie over het geschreven woord. In deze moderne tijd lezen mensen minder, omdat het internet de boeken heeft vervang. De functie van het boek heeft nu minder belangrijke functie. In het algemeen denken mensen dat ze allemaal schrijvers kunnen worden. Er verschijnen vele nieuwe mensen die de echte schrijvers proberen te worden. Dat is veel hard omdat het onalfabetisme zijn tol eisen. We kunnen de oude tijd met het nieuwe vergelijken en wij kunnen opnieuw zien dat de middeleeuwse literatuur echt 'Gouden Eeuw' was.De man kan een conclusie maken dat de literatuur een echte belangrijk erfgoed voor de mens vertegenwoordigt. Het is een kenmerk van een natie zoals het gespreken taal of hun eigenschappen. Omdat het veel belangrijk is dat een man echt kwaliteit schrijver wordt.
петак, 23. децембар 2011.
петак, 16. децембар 2011.
Ik..
“Dames en heren ik ga sluiten”, riep het kassameisje als ik bijna aan de beurt was. “Jullie moeten in de andere rij aansluiten”, zei ze verder. Ik barstte bijna uit mijn vel van boosheid: “Wat?! Geen sprake van! Heeft u dat niet eerder kunnen zeggen, mevrouw? Weet u hoe lang ik de rij sta en weet u dat ik nauwelijks op m’n benen kan staan en weet u mevrouw dat ik van de graat ga vallen?” Doodleuk zei zij tegen me: “Ja, jammer. Maar niemand sterft van honger. Nu moet ik naar mijn eigenafdeling.” Toen riep ik met alle kracht die ik in mij had: “U zet me voor aap? Weet u wat: er zijn nog andere betere, mooiere supermarkten in de buurt die geen onvriendelijke, ondankbare en onbeleefde kassiersters hebben. Jullie hebben net een klant verloren!” Met de borst vooruit liep ik de supermarkt uit.
“Dames en heren ik ga sluiten”, riep het kassameisje als ik bijna aan de beurt was. “Jullie moeten in de andere rij aansluiten”, zei ze verder. Ik barstte bijna uit mijn vel van boosheid: “Wat?! Geen sprake van! Heeft u dat niet eerder kunnen zeggen, mevrouw? Weet u hoe lang ik de rij sta en weet u dat ik nauwelijks op m’n benen kan staan en weet u mevrouw dat ik van de graat ga vallen?” Doodleuk zei zij tegen me: “Ja, jammer. Maar niemand sterft van honger. Nu moet ik naar mijn eigenafdeling.” Toen riep ik met alle kracht die ik in mij had: “U zet me voor aap? Weet u wat: er zijn nog andere betere, mooiere supermarkten in de buurt die geen onvriendelijke, ondankbare en onbeleefde kassiersters hebben. Jullie hebben net een klant verloren!” Met de borst vooruit liep ik de supermarkt uit.
петак, 9. децембар 2011.
Wachtrij voor de kassa
Doodmoe na een vermoeiende en hard werkende dag ging ik gisterenavond naar een naburige drukke supermarkt die stampvol was. Ik werkte die dag als een paard en het enige waar ik aan dacht was mijn groot warm beIn die bijenkorf van de vrolijke, opgewekte en euforische mensen die vol enthousiasme boodschappen deden, kon ik niet meevliegen. Moe als een hond was ik het zwarte schaap tussen hen. Het winkelen zelf is mij geen probleem, maar ik heb echt een hekel aan betalen. Het aantal wachtende mensen die in de rij stonden was niet te tellen, het was ontelbaar! Een rivier van mensen met de propvolle winkelwagentjes stroomde heel traag – stapje voor stapje. Kruipen als een slang kwam ik dichterbij en sloot in de rij aan om deze “ongelofelijk spannende” ervaring te beleven. Ik heb wel een eeuw daar staan wachten. Omdat ik honger als een beer had alleen al bij het zien van die lekkere pindakaas en bij het ruiken van de net gebakken croissants die in mijn winkelwagentje lagen, liep het water mij uit de mond. Met zware oogleden staarde ik naar het kassameisje dat loom als een slak was. Toen ging ik even een klein uiltje staand knappen maar het duurde niet lang.“Dames en heren ik ga sluiten”,
Doodmoe na een vermoeiende en hard werkende dag ging ik gisterenavond naar een naburige drukke supermarkt die stampvol was. Ik werkte die dag als een paard en het enige waar ik aan dacht was mijn groot warm beIn die bijenkorf van de vrolijke, opgewekte en euforische mensen die vol enthousiasme boodschappen deden, kon ik niet meevliegen. Moe als een hond was ik het zwarte schaap tussen hen. Het winkelen zelf is mij geen probleem, maar ik heb echt een hekel aan betalen. Het aantal wachtende mensen die in de rij stonden was niet te tellen, het was ontelbaar! Een rivier van mensen met de propvolle winkelwagentjes stroomde heel traag – stapje voor stapje. Kruipen als een slang kwam ik dichterbij en sloot in de rij aan om deze “ongelofelijk spannende” ervaring te beleven. Ik heb wel een eeuw daar staan wachten. Omdat ik honger als een beer had alleen al bij het zien van die lekkere pindakaas en bij het ruiken van de net gebakken croissants die in mijn winkelwagentje lagen, liep het water mij uit de mond. Met zware oogleden staarde ik naar het kassameisje dat loom als een slak was. Toen ging ik even een klein uiltje staand knappen maar het duurde niet lang.“Dames en heren ik ga sluiten”,
петак, 2. децембар 2011.
Nog een week gaat voorbij
Waarover zal ik nu schrijven? Nu is het begin van december. Nog een maand tot het Nieuwe Jaar. Ik verheugt me voor dit feit dat we spoedig zullen feesten. Kerstims is ook hier. Misschien zal ik dan tijd vinden om me te ontspannen en iets lekkers te koken.Nu heb ik geen tijd voor de ontspanning wegens de verplichtingen op de faculteit. Tja, ik ben echt moe en alleswat ik heb is het hoop dat iets spoedigs zal veranderen. Ik heb tijd nodig mezelf aan te wijden.Hoe dan ook, vandaag heeft mijn proffesor uit het Nederland lekkere koekjes gemaakt. Nu is de tijd van Sinterklass daar in Nederland.We hebben vandaag een grappige tijd gehad. Ik hoop dat dat een goed begin van feesten kan worden. Het is echt een mooi gevoel om te hebben,het geluk. Ik en mijn vrienden hebben dat gevoel voor een lange tijd niet gehad. Dus tot volgende week of tot een betere tijd.
Waarover zal ik nu schrijven? Nu is het begin van december. Nog een maand tot het Nieuwe Jaar. Ik verheugt me voor dit feit dat we spoedig zullen feesten. Kerstims is ook hier. Misschien zal ik dan tijd vinden om me te ontspannen en iets lekkers te koken.Nu heb ik geen tijd voor de ontspanning wegens de verplichtingen op de faculteit. Tja, ik ben echt moe en alleswat ik heb is het hoop dat iets spoedigs zal veranderen. Ik heb tijd nodig mezelf aan te wijden.Hoe dan ook, vandaag heeft mijn proffesor uit het Nederland lekkere koekjes gemaakt. Nu is de tijd van Sinterklass daar in Nederland.We hebben vandaag een grappige tijd gehad. Ik hoop dat dat een goed begin van feesten kan worden. Het is echt een mooi gevoel om te hebben,het geluk. Ik en mijn vrienden hebben dat gevoel voor een lange tijd niet gehad. Dus tot volgende week of tot een betere tijd.
Пријавите се на:
Коментари (Atom)