недеља, 12. мај 2013.
De Pasen
Met de Pasen reisde ik naar mijn huis. Ik heb niet thuis gegaan sinds de Kerst. Dit alles was heel spannend voor mij en hoe lang heb ik niet mijn moeder gezien. We waren allemaal erg geestdriftig. Ik vergat bijna waar eigenlijk mijn echt huis is. Ik voelde me raar de eerste dag dat ik aankwam. Alles is zo vertrouwd en toch zo onbekend. Het is wat jaren van afwezigheid van het huis aan een persoon kunnen veroorzaken. De vreemdeling in mijn eigen huis. Ik reis niet vaak naar mijn huis, misschien twee of drie keer per jaar. Er is een oud gezegde: 'Een man kan op belangrijke feesdagen zien hoe ver van hem zijn eigen familie is.' Alles bij elkaar, ik genoot echt thuis te zijn. Wat ik hierboven heb geschreven,zijn slechts mijn innerlijke gevoelens. Maar ze ook moeten niet worden genegeerd. Ze zijn ook belangrijk. Er bestaat nog een waarheid: 'Jouw huis is waar je bent.' Dat is wat ik hieruit heb geleerd.
Пријавите се на:
Објављивање коментара (Atom)
Нема коментара:
Постави коментар