De Pasen

Met de Pasen reisde ik naar mijn huis. Ik heb niet thuis gegaan sinds de Kerst. Dit alles was heel spannend voor mij en hoe lang heb ik niet mijn moeder gezien. We waren allemaal erg geestdriftig. Ik vergat bijna waar eigenlijk mijn echt huis is. Ik voelde me raar de eerste dag dat ik aankwam. Alles is zo vertrouwd en toch zo onbekend. Het is wat jaren van afwezigheid van het huis aan een persoon kunnen veroorzaken. De vreemdeling in mijn eigen huis. Ik reis niet vaak naar mijn huis, misschien twee of drie keer per jaar. Er is een oud gezegde: 'Een man kan op belangrijke feesdagen zien hoe ver van hem zijn eigen familie is.' Alles bij elkaar, ik genoot echt thuis te zijn. Wat ik hierboven heb geschreven,zijn slechts mijn innerlijke gevoelens. Maar ze ook moeten niet worden genegeerd. Ze zijn ook belangrijk. Er bestaat nog een waarheid: 'Jouw huis is waar je bent.' Dat is wat ik hieruit heb geleerd.

Eindelijk thuis..

Hoe mooi Nederland is, kan ik niet beschrijven. Dit was mijn eerste keer voor mij om daar naartoe te reizen. Natuurlijk de mooiste stad is Amsterdam. Hierbij aanknopen zich Eindhoven en Gent, volgens mij. Maar de meest opvallende ding is hoe schoon Nederlanders zijn. Hun steden zijn te zuiver in vergelijking met Servie. Ik heb genoten van het rijden met hun bussen. Ik was gefascineerd door hun oude maar behouden huizen. De Wallen of Red Light District vond ik ook veel interessant. Zoiets heb ik nog nooit gezien. Elke absurditeit is daar een aantrekkingskracht. De hele tijd sprak ik in het Nederlands en voelde ik me als thuis. Nu ben ik heel moe maar ik kan niet wachten tot de volgende reis naar Nederland.