De Pasen

Met de Pasen reisde ik naar mijn huis. Ik heb niet thuis gegaan sinds de Kerst. Dit alles was heel spannend voor mij en hoe lang heb ik niet mijn moeder gezien. We waren allemaal erg geestdriftig. Ik vergat bijna waar eigenlijk mijn echt huis is. Ik voelde me raar de eerste dag dat ik aankwam. Alles is zo vertrouwd en toch zo onbekend. Het is wat jaren van afwezigheid van het huis aan een persoon kunnen veroorzaken. De vreemdeling in mijn eigen huis. Ik reis niet vaak naar mijn huis, misschien twee of drie keer per jaar. Er is een oud gezegde: 'Een man kan op belangrijke feesdagen zien hoe ver van hem zijn eigen familie is.' Alles bij elkaar, ik genoot echt thuis te zijn. Wat ik hierboven heb geschreven,zijn slechts mijn innerlijke gevoelens. Maar ze ook moeten niet worden genegeerd. Ze zijn ook belangrijk. Er bestaat nog een waarheid: 'Jouw huis is waar je bent.' Dat is wat ik hieruit heb geleerd.

Eindelijk thuis..

Hoe mooi Nederland is, kan ik niet beschrijven. Dit was mijn eerste keer voor mij om daar naartoe te reizen. Natuurlijk de mooiste stad is Amsterdam. Hierbij aanknopen zich Eindhoven en Gent, volgens mij. Maar de meest opvallende ding is hoe schoon Nederlanders zijn. Hun steden zijn te zuiver in vergelijking met Servie. Ik heb genoten van het rijden met hun bussen. Ik was gefascineerd door hun oude maar behouden huizen. De Wallen of Red Light District vond ik ook veel interessant. Zoiets heb ik nog nooit gezien. Elke absurditeit is daar een aantrekkingskracht. De hele tijd sprak ik in het Nederlands en voelde ik me als thuis. Nu ben ik heel moe maar ik kan niet wachten tot de volgende reis naar Nederland.

'The Godfather'

"Ik ga hem een aanbod doen dat hij niet kan weigeren." - Michael Corleone. Ik ben steeds meer gefascineerd geraakt door de Amerikaanse filmen over maffia uit de jaren '70. Onlangs heb ik ook een documentaire over dit thema op Discovery gezien. 'The Godfather' is een zinnebeeld van alle die gebeurtenissen die getrouw werden weergegeven. Ik ben de tel kwijtgeraakt van hoevaak ik deze film gezien heb. Ik ben nog gefascineerd geraakt door het schitterende brein van Michael Corleone. Al die moorden die toen gebeurden waren een beetje belachlijk voor mij maar dit was echt wat er gebeurd was.Deze film brengt een sterk boodschap over familierelaties en de moed van een man. Helaas betalen de acteurs de prijs van zo'n leven aan het einde van het verhaal. Maar het gaat niet om de bestemming, maar om de reis,volgens mij. Het is te genieten!

Nog één werkende dag

De dag is saai. Ik heb heel veel huiswerk te doen, veel te leren..Maar toch! Mijn vriend, mijn broer en ik hebben beslist de grote kledingkast in de slaapkamer te maken. Al lang tijd maken we een plan hoe zoiets te doen. Het is veel goedkoper als je dat handmatig maken, bijna de helft van de prijs. De vorige week bestelden we de materialen en kozen we de kleur. Het is beige en die zijn de grootste planken die ik ooit heb gezien. We hebben alleen maar planken en een plan. Sommigen zouden zeggen dat we ook een sterke wil hebben maar ik niet. Ik houd niet meer vast aan onze plan. Ik ben moe, ik heb honger en er is de kledingkast bij lange na niet te zien. Het is al middag en ze hebben niks ervan gedaan. Het appartement is de puinhoop. Ik wil niet meer meedoen, nu beschrijf ik alleen deze situatie. Wat voor een Zaterdag is dat! Ik maakte de pizza voor ons, dat is leuk, vind ik, zij...maar wie gaat hier schoonmaken? We zijn hongerig en moe dat we niet meer aan de netheid denken. De pizza smaakt zeer goed! Misschien kunnen we toch later die kledingkast maken, het kan me echt niet meer schelen.

Mijn Tv ging kapot

Het is nu een maand voorbij sinds mijn Tv niet werkt. In het begin kon het me niet schelen, ik had meer tijd voor andere dingen. Ik kan zelfs zeggen dat ik op een manier gelukkig was. Het was een uitdaging voor mij om te zien hoe het leven zonder Tv eruitziet. Maar laten we eerlijk zijn, er was niets goeds op Tv-kanalen. Ik begon me te irriteren aan van alles, aan de programmamakers en tegelijkertijd begonen er op alle kanalen Reality shows. Het is ziek en verveeld, denk ik. Dus zoals ik al heb gezegd, was ik veel gelukkig zonder mijn lieve Tv. Ik vond het plezier in het leren, boeken lezen en op het internet. In de loop van de tijd groeide daar het gras in de straten. Uitendelijk begon ik mijn oude Tv ernstig te missen. Alles bij elkaar, was het leuk totdat het werd gebroken. Ik keek naar History Channel, National Geographic, daarin vond ik altijd een heleboel ineteressante dingen. Maar dat is nu allemaal tevergeefs. Mijn huisgenoten willen absoluut niet de nieuwe Tv maar ze zijn nooit thuis. En ik? Ik wacht toch tot de examenperiode voorbij is en dan zal ik tegen elke prijs nieuwe Tv kopen.

Uiteindelijk..

Uiteindelijk reis ik voor de Pasen naar Nederland. Mijn eerste bestemming zal Eindhoven zijn en dan Amsterdam, Brussel en Arras. Deze dagen vindt de Koninginnedag plaats in Amsterdam en ik kijk uit naar die gebeurtenis. Daarnaartoe reis ik met mijn vrienden en we zullen vele bezienswaardigheden bezoeken. Ik wil Rijksmuseum en Van Gogh Museum visiteren. De nacht voor de Koninginnedag vindt er het grote feest plaats dus we zullen bijwonen. Op Amsterdam zullen we vier dagen besteden en dan reizen we naar Brussel. Ik heb in Brussel enkele familieleden en vrienden die ik graag zal zien. Het verblijf hier zal twee dagen duren en dan komt Frankrijk op de beurt. Natuurlijk zijn er nog enkele mooie steden onderweg. Wat de aankoop daar betreft maak ik geen grote planen, alleen maar enkele woordenboeken wil ik kopen. Dat zou alles voor vandaag zijn.

De voetbalwedstrijd

Gisteravond werd er de voetbalwedstrijd tussen Servië en Kroatië gespeeld. Deze wedstrijd vond plaats in Kroatië, Maksimirstadion. Je kunt je voorstellen wat er toen gebeurde. Er waren veel ruzies tussen de supporters van beide sportteams.Kroaten respecteerden ons volkslied niet maar de Servische teamsupporters waren even schuldig. Misschien belangrijker hier is wat er thuis gebeurde. Na het verlies van de overwinning door Kroatië, gaven we alle voetbalcoaches en de bondscoach Sinisa Mihajlovic schuld. Sommige spelers zijn ook schuldig. Het lijkt alsof Serviers niet weten hoe de nederlaag te accepteren. Ik heb ook naar de wedstrijd wel gekeken en ik moet erkennen dat het Kroatische team veel beter was. Ik begrijp niet waarom we altijd mensen verdelen volgens de nationaliteit. Op dit moment zijn beide teams ons schuldig. Het wordt niet sportiviteit maar een zoektocht naar de domme redenen voor nog een ruzie tussen Serviers en Kroaten. Ik verafschuw dergelijk gedrag.

De winter kwam afcheid te nemen

In tegenstelling tot de andere weken wanner het veel warm was, vindt de echte winter deze week plaats. Ik droeg geen jasje de hele vorige week maar nu schijnt dat ik me niet genoeg kan warmen. Buiten is de temperatuur onder nul en het maakte me warm. Ik kan niet wennen aan deze plotselinge weersgesteldheid. Daarom leed ik aan een lichamelijke ziekte. Korts en andere problemen. Hoe haat ik de winter, het is ondenkbar. het sneeuwt buiten en ik denk alleen maar over de zonnige dagen en draag water aan de zee. Niettegenstaande moet ik voor mijn colloquium Cultuurgeschiedenis leren. Maar het doet er niet toe, elke week is hard op zichzelf en er zijn altijd nieuwe uitdagingen. Ik luister naar de goede muziek om me op te vrolijken. Ja, dit lijkt er meer op! Deze Zaterdagmiddag is niet vooral leuk maar ik hoop op betere dagen. Wat zal ik interessant volgende week doen, vraag ik me af. Nu vielen me vele ideeën. Ik drink thee en kijk uit naar de Zondag. Mijn vriend komt morgen terug uit Amsterdam, het zou prachtig zijn. Ik voel me al beter.

De lente is in de lucht

De lente is al gekomen hoewel het midden van de maart is. Meteorologen voorspellen nog regen en al het sneeuw. Maar niks van dat zal gebeuren, aldus mij. Het regende wel deze dagen maar het was warme regen en het zit er nog in de lucht. Vandaag is het 19C buiten, de echte lente. Mijn ramen staan wijd open zodat de frisse lucht binnenkomt. Ik heb zo lang op zulke dag gewacht en vandaag ben ik bijzonder blij. Ik haast me alles te zien hoewel de winter kort en warm was. Vanaf mijn balkon zie ik gepensioneerden zittend op een bankje in het park. Ja, het park ligt aan de voorkant van mijn appartement. Het is grappig maar ik weet dat de lente voor zeker is gekomen als ik de eerste voorboden van de lente, gepensioneerden, zie! Naast mijn voorboden ligt er de grote speeltuin voor kinderen. Het schreeuwen en de lawaai van de kinderen maakte me wakker. Maar het doet er niet toe, ik ben domweg gelukkig want de lente brengt veel meer met zich mee dan wat ik hier beschreef. Ik heb zoveel nog te zien.

De weekends

Ik kwam uit een kleine stad naar Belgrado. Daar heb ik heel langzaam geleefd. Er waren geen grote opwinding, gebeurtenissen en alles was saai. Maar Belgrado is heel anders verhaal. In deze stad ervaar ik de weekends als de Kerstmis. Tijdens de week ga ik naar de faculteit elke dag en daarna doe ik mijn huiswerk. Ik heb voor elke collegeles essays te schrijven of voor de letterkunde talig literatuur te lezen. Dat betekent dat ik vrijwel geen vrije tijd voor iets anders tijdens de week heb. Ik heb ook geen tijd iets lekkers te koken. Daarmee bedoel ik dat ik ervan kan niet genoten. De weekend is ook tijd wanneer ik mijn appartement schoonmaakt. Ik kan alleen maar zeggen dat ik tijden die twee dagen alles doe waarvoor ik geen tijd heb gehad. De Zondag is meestal de tijd wanneer ik mijn vrienden zie. We zitten meestal in het centrum koffie te drinken. Het is wel belangrijk voor mij een normaal sociaal leven te hebben. Hier besteed ik altijd meer tijd dan gepland en daarna haas ik me nog iets voor mandaag te doen. Dus zoals ik hier heb geschreven heb ik meer vrije tijd dan alleen maar twee dagen nodig. Maar het is nu onmogelijk en daarom waardeer ik deze twee dagen en ik kan nauwelijks tot vrijdag wachten.

Op zoek naar de inspiratie

Vandaag begon ik na de lange tijd weer mijn blog te schrijven. Op dit moment heb ik geen idee waarover zal ik schrijven. Ik zie dat het regent buiten hoewel het warm in de kamer is. Laten wij iets interessants vinden. Dit jaar komen in Belgrado mijn favoriete bands en zangers. Op de eerste plaats komt Mark Knofler in april. Het zou mijn tweede keer zijn dat ik op zijn concert ga. Hij maakte vorige keer een goede sfeer en ik kijk met veel opwinding ernaar uit. Mark is een op de dertig grootste gitaristen op de wereld. Daarna komt Andrea Bocelli. Ik was nog nooit op zijn concert gegaan maar ik ben dol op zijn stem en zijn liederen. Anders is de opera niet mijn eerste keuze als het om muziek gaat maar Bocelli is een echte uitzondering. Mijn favoriete lied in zijn interpretatie zou 'Besame mucho' zijn. En dan komt mijn favoriete punkband Green Day. Het is in feite mijn eerste band waarnaar ik in het Engels begon te luisteren. Ze hebben een zeer uniek charisma dat maakt ze zelfs vandaag de dag interessant. Ze golden voor de boyband maar ik, zoals vele anderen, ben niet gestopt met het luisteren naar hen. Dat brengt ons tot het einde van deze blog. Ik schreef over iets wat ik interessant vind. Het was toch niet zo moeilijk om inspiratie te vinden.