Geen titel voor deze blog

Ik heb vele bloggen tijdens deze twee maanden geschreven dus heb ik geen idee wat nog ik kan schreven. Dit week had ik vele huiswerken over alles en nog wat geschreven. Nu weet ik niet waarover ik kan schreven. Dus ik besloot dat ik over mijn verplichtingen zal schrijven, een vorm van therapie en ontspanning. Ja, er zijn echt veel verplichtingen voor derde en vierde jaar moet ik herkennen. Vandaag heb ik twee testen gedaan. Het was moeilijk om alles te leren en tevreden met mezelf aan het eind van de dag te zijn. Ik volg alle colleges en ik voel me moe. Hoeveel ik hard werk, kan ik zeggen dat ik niet tevreden met het resultaat ben. Wat nog? Ik weet dat ik elk week meer een beter moet leren maar ik vind geen tijd om zoiets te doen. Ik heb nog vrije tijd nodig maar ik kan dat niet gewoon vinden. Tja, echt weinig benijdenswaardige situatie. Mails komen steeds meer.Ze eisen altijd mijn werk en betrokkenheid. Ik zoek naar de inspiratie en heb een beetje moeiljikheden om elke dag dat te vinden. Ik kijk uit naar de feestdagen zoals Nieuw jaar of Kerstims. Ja, daar kan ik inspiratie vinden zoals het kans om me te ontspannen. Dus..tot volgend week.

Het eerste sneeuw zal spoedig vallen

Het is bijna eind van November en ik hoop dat het eerste sneeuw spoedig zal in dit gebied van de wereld vallen. Ik voel iets interessants in het vlucht. Iets spannends en onverklaarbaar, ja, de winter is bijna gekomen. Ik kijk uit naar sneeuw als ik een klein kind ben, zoals elk jaar. Rond mijn appartement bevind zich een mooi en in het begin groen, later kleurrijk en nu misschien wit.Het is een prachtig landschap in de winter. Alleen maar stilte en geen vervelende kinderen die voetballen en lawaai maken. Dat is een echte winterse idylle.Ik heb altijd de kou en ik ga niet vaak naar buiten maar ik hou van kijken naar het vallende sneeuw. Dan drink ik mijn koffie naast het raam en ik ontspan me als ik geen colleges heb. Belgrado is de mooiste in het winter, rondom feestdagen. Het seizoensgebonden geest is ergens om te voelen. Of ben er alleen maar ik? Het maakt niet uit! Ik ben nu veel gelukkig en dat is het enige dat belangrijk is.

Belgrado tijdens de feestdagen


Belgrado is een mooi stad die in het centrum van Europa zich bevindt. Ik woon hier al zeven jaar ek ik kan zeker zegen dat deze hele stad mijn huis is. Belgrado is special mooi tijdens de winter of de Kerstmis precies. Ik begin mooi en het geluk in de lucht te voelen. De kou en mist hebben nu een opwindig betekenis. Alles lijkt er als een sprookje uit. Ik hou van sieraden die er in de stad rondom het Nieuwe Jaar hangt. Ik kan niet andere Europesse steden met Belgrado vergelijken. Overal is het leuk maar er bevindt zich iets anders In Belgrado. Misschien lijkt Zurich aan hem maar niet in het algemeen, alleen maar sommige straten. Het Nieuwe Jaar is hier iets specials voor mij. Ik besteed dan de hele dagen in de stad alleen maar etalages te kijken. Dan koop ik wat mooi kleding en drink ik koffie met mijn vrienden. Dus ben ik blij en ik zie dan dat de andere mensen om mij heen gellukig zijn.

Een bruiloft ergens daar buiten

Ik ben uitgenodigd om naar de bruiloft van mijn neef te gaan. Maar ik hou niet zo van huwelijksfeesten, zeker niet die op de Servische manier. Dus heb ik er een hekel aan bruiloften. Nu zal ik beschrijven hoe het eruit ziet: Het duurt drie dagen ongeveer in een provincie met zeer slechte muziek. De familieleden komen die ik bijvoorbeeld voor de eerste keer zie. Maar allemaal knuffelen elkaar als de nauwste van hun familie. Er zijn overal te zien onze tantes en kennisen omarmd spelen. Iemand vindt dat veel interessant maar anderen niet. Ik ben een van de 'anderen', vaak gemelijk. Ik hou niet van slechte muziek en nog erger zangers. Dit is voor mij een parade van een slechte smaak. Ik herinnerde me een vers: 'Wil je dat of niet, noem je haar met mijn naam, en terwijl je haar streelt, woon ik verborgen in jou...', en gaat het zo maar door. Tja..ik heb geen begrip voor deze gebeurtenissen. Maar helaas ik moet er naartoe gaan. De familieleden zijn belangrijk en ik kan niet die feit veranderen. Dus wens ik me veel geluk...!